Na bombardementen op woningen in Iraakse steden en dorpen hebben de woordvoerders van het Amerikaanse leger het steevast over zoveel militanten die zijn gedood. Er wordt sinds het begin van de oorlog alles aan gedaan om oorlog en bezetting als zo clean mogelijk voor te stellen, met af en toe wat “collateral damage” onder de burgerbevolking. Het Britse wetenschappelijke tijdschrift

(CPA = Coalition Provisional Authority: VS-bestuur onder Paul Bremer officieel tot 30 juni 2004IGC=Interim Governing Council: ‘Iraakse’ regering sinds 1 juli 2004)Slechts na een maand wist ik waar ik in Bagdad naar op zoek was. Ik was naar Irak gereisd een jaar na het begin van de oorlog, op het hoogtepunt van een heuse ‘construction boom’, maar na een wekenlange

“U zou zich moeten herinneren dat dezelfde dag waarop het Israëlisch leger inspanningen doet en er in slaagt om de ene terrorist na de andere te elimineren, dat op diezelfde dag, zoals op elke dag van het jaar, binnen de grenzen van Israël, bij de 400 kinderen worden geboren, van wie sommigen nieuwe zelfmoordenaars zullen worden. Realiseert u zich dat?

Azmi Bishara, Palestijns parlementslid in Israël, onderstreept dat de Arabieren in Israël hun statuut niet zelf hebben gekozen en dat ze zich nog steeds als deel van het Palestijnse volk voelen. Bishara zag als telg van een christelijke familie in 1956 te Bethlehem het levenslicht. Politiek ontwaakte hij in de studentenbeweging, werd in de jaren zeventig voorzitter van de hogeschoolstudenten